Hüseyin Rahmi’nin güzelim romanını oyunlaştırmışlar. Şu ara Devlet
Tiyatrolarının Cevahir sahnesinde kapalı gişe oynuyor. Sıcağı sıcağına yazayım
dedim; belki ileride daha ayrıntılı bir şeyler yazarım. Oyunun en güzel tarafı,
perde arasının olması! Yoksa oyun sonuna kadar rehin kalır, Gulyabani’den medet
umar hale gelirdiniz. Dakka başı destur çekseniz de katlanılır eziyet değil. Benden
söylemesi. İstanbul DT’nin bu sezonki uzak ara en berbat yapımı. Yazıktır zamanınıza.
Siz siz olun, uçkurunuzu kıbleye karşı bağlamayın!
